Γιατί να ασχοληθεί κανείς με τεχνικά επαγγέλματα στην Ελλάδα; Όλα τα «υπέρ», σε έναν θαυμαστό αλλά και παρεξηγημένο κόσμο, όπως αυτός της Βιομηχανικής Παραγωγής.
Ο κλάδος της βιομηχανικής παραγωγής είναι στο επίκεντρο της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης – παρ’ όλα αυτά πολλοί νέοι άνθρωποι δεν τον υπολογίζουν ως επαγγελματική διέξοδο. Παράδοξο;
Σε αυτό το άρθρο θα δούμε:
- Ποια είναι τα τεχνικά επαγγέλματα;
- Τι ζήτηση έχουν;
- Ποια είναι τα πλεονεκτήματα όταν εργάζεσαι σε αυτά και ποιες οι προκλήσεις;
Δες όλες τις ανοιχτές θέσεις για εργασία στην Παραγωγή εδώ.
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το 2024, η βιομηχανική παραγωγή της Ελλάδας σε ετήσια βάση τον χρόνο που πέρασε ήταν αυξημένη κατά 6,2%, σε αντίθεση με την Ε.Ε. που ήταν μειωμένη κατά 2,5%! Σε αυτό το κλίμα, οι μονάδες παραγωγής επεκτείνονται ή ανοίγουν νέες, με αποτέλεσμα νέες ευκαιρίες εργασίας να ανοίγουν στη χώρα μας, και η ζήτηση για επαγγέλματα τεχνικής φύσης να είναι εμφανής.
Ποια είναι όμως τα επαγγέλματα τεχνικής φύσης;
Μπορείς να βρεις για διάφορες ειδικότητες, ενεργές αγγελίες στο kariera.gr και να ανακαλύψεις με ένα “κλικ” τι ζητούν συνήθως οι εργοδότες σε αυτόν τον κλάδο:
Εργάτες/τριες και εργατοτεχνίτες
Συσκευαστές/τριες και διαλογείς
Αποθηκάριοι και γενικά προσωπικό αποθήκης
Οδηγοί (για οχήματα, κλαρκ / ανυψωτικά κ.ά) και ανεφοδιαστές
Μηχανολόγοι και Ηλεκτρολόγοι Μηχανικοί
Πολλές φορές μάλιστα, οι ειδικότητες αυτές έχουν κοινά σημεία επαφής, με πιο σημαντικό ότι δημιουργούν ένα πρόσφορο έδαφος για νέους υποψηφίους και εργαζομένους που βλέπουν πέρα από τα καθιερωμένα.
Ποιος είναι ο λόγος που δεν καλύπτονται όλες οι θέσεις εργασίας στις ειδικότητες αυτές;
Μια εκτίμηση είναι ότι ως νέοι, έχουμε ένα λανθασμένο στερεότυπο στο μυαλό μας, θεωρώντας «χαμηλότερου επιπέδου» τα χειρωνακτικά, τα μη-διοικητικά και τα πιο δραστήρια επαγγέλματα. Λες και η προσκόλληση ενός εργαζόμενου σε γραφειακό περιβάλλον αναβαθμίζει το κύρος του και τις προοπτικές του. Κάτι τέτοιο, στην πράξη, όπως διαφαίνεται από το career path σε ποικίλες περιπτώσεις ανθρώπων της αγοράς εργασίας, δεν ισχύει. Τα τεχνικά επαγγέλματα έχουν επανέλθει στο προσκήνιο της παγκόσμιας αναγνώρισης ως επαγγέλματα ειδίκευσης, ως επαγγέλματα συνυφασμένα με τη μετάβαση από τη βιομηχανική στην ψηφιακή εποχή. Κι αν πολλές φορές «ευαγγελιζόμαστε» ένα μέλλον με αυτοματοποιημένες διαδικασίες και θέσεις για ειδικούς στα ψηφιακά μέσα, θα είναι σίγουρα παρόντες και απολύτως απαραίτητοι και οι άνθρωποι με τεχνικές (και όχι απαραίτητα τεχνολογικές) γνώσεις και αντίστοιχο υπόβαθρο.
Μια παράλληλη αιτία της μεγάλης ζήτησης τεχνικών επαγγελμάτων στην Ελλάδα είναι ότι ως χώρα «δεν παράγουμε αποφοίτους στις ειδικότητες τις οποίες ζητάει η οικονομία», όπως χαρακτηριστικά σημειώνει ο Σπύρος Πρωτοψάλτης, επικεφαλής της Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης, στην πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα που έκανε πρόσφατα ο δημοσιογράφος Γιάννης Σουλιώτης για τον ΣΚΑΙ. Φυσικά, οι ελλείψεις οφείλονται και στην ανεπάρκεια κινήτρων: η βιομηχανική παραγωγή πρέπει να προσφέρει οικονομικά κίνητρα, πιο ανταγωνιστικούς μισθούς και καλύτερες συνθήκες εργασίας, αν θέλει να εξυγιάνει το τοπίο.
Με την εκπαίδευση και την κατάρτιση των τεχνικών επαγγελμάτων, τι γίνεται;
Στο θέμα της εκπαίδευσης υπάρχει άλλο ένα λανθασμένο κλισέ: ότι πρόκειται για επαγγέλματα χωρίς στιβαρό εκπαιδευτικό υπόβαθρο. Για πολλά από τα επαγγέλματα αυτά, όπως οι Ηλεκτρολόγοι και οι Μηχανικοί παντός είδους, αυτό είναι άτοπο καθώς αρκετοί επαγγελματίες είναι απόφοιτοι σχολής Ηλεκτρολόγων-Μηχανικών. Αλλά και στην υπόλοιπη γκάμα τεχνικών επαγγελμάτων, η εκπαίδευση είναι ουσιώδης. Χαρακτηριστική είναι η ώθηση που δίνεται στον σχεδιασμό 60 κέντρων (campus) Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, αλλά και στις Δημόσιες Σχολές Ανώτερης Επαγγελματικής Κατάρτισης (Σ.Α.Ε.Κ, που ιδρύθηκαν σε αντικατάσταση των Ι.Ε.Κ.), στις οποίες ως τις 10 Σεπτεμβρίου έχουν δικαίωμα όλοι/ες οι απόφοιτοι/ες Λυκείου να κάνουν αίτηση. Αντίστοιχη δυναμική έχουν και οι Επαγγελματικές Σχολές Μαθητείας της Δ.ΥΠ.Α. οι οποίες σύμφωνα με ρεπορτάζ, είχαν δεχθεί ως τις 18 Αυγούστου περισσότερες από 4.000 αιτήσεις για εκπαίδευση σε επαγγέλματα όπως τεχνίτης μηχανών και συστημάτων, όχι μόνο συμβατικών αλλά και ηλεκτρονικών αυτοκινήτων, κ.ά. Οι σχολές μαθητείας μάλιστα συνδυάζουν δύο πλεονεκτήματα: θεωρητική εκπαίδευση και παράλληλη πρακτική εξάσκηση, η οποία στην πλειοψηφία των περιπτώσεων οδηγεί σε μόνιμη πρόσληψη. Βλέποντας, μάλιστα αύξηση των αιτήσεων, της τάξης του 65% σε σχέση με πέρσι, μόνο αισιόδοξα είναι τα μηνύματα που έρχονται.
Τι κερδίζω επιλέγοντας τέτοια επαγγέλματα και τι προκλήσεις παρουσιάζονται;
Ένα από τα βασικότερα στοιχεία που κερδίζεις είναι η γρήγορη και πιο σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση στην αγορά εργασίας. Τόσο η κατάρτιση όσο και η σταδιοδρομία στις τεχνικές ειδικότητες είναι περισσότερο “fast track” απ’ ό,τι σε άλλα επαγγέλματα της αγοράς εργασίας. Ένα άλλο θετικό είναι ότι -αν είσαι άνθρωπος που δεν του αρέσει να είναι καθηλωμένος σε ένα κλειστό γραφείο– θα βρεις μεγαλύτερο ενδιαφέρον στους χώρους της παραγωγής. Επίσης η βιομηχανική παραγωγή, μετά κυρίως την εποχή της πανδημίας (σκέψου για παράδειγμα πόσο αναπτύχθηκε η φαρμακευτική βιομηχανία!), εξελίσσεται σε έναν δυναμικό τομέα, όπου οι τεχνολογίες αιχμής και η καινοτομία είναι παρούσες. Επίσης, έχει παρέλθει η εποχή που τα τεχνικά επαγγέλματα θεωρούνταν λιγότερο «ασφαλή». Πλέον τα πρωτόκολλα ασφαλείας και τα συστήματα ποιότητας, είναι εξαιρετικά αυστηρά κάνοντας την ασφάλεια στους κλάδους αυτούς, αδιαπραγμάτευτη εργασιακή συνθήκη. Δεν είναι όμως μόνο αυτό: τα τεχνικά επαγγέλματα είναι μια συνεχής πρόκληση για ανάπτυξη δεξιοτήτων, συνδυάζοντας εμπειρία στο πεδίο, αλλά και δημιουργικότητα, ικανότητα επίλυσης προβλημάτων και τεχνική εξειδίκευση.
Εξίσου σημαντική, αν όχι σημαντικότερη είναι και η παράμετρος της εργασιακής σταθερότητας: η καριέρα στον κλάδο αυτό χαρακτηρίζεται από υψηλό βαθμό μακροβιότητας. Η αυξανόμενη ζήτηση κάνει τα τεχνικά επαγγέλματα αρκετά σταθερά και δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για μακροπρόθεσμη καριέρα.
Ακόμα το σκέφτεσαι;
Είτε έχεις αλλού προϋπηρεσία είτε όχι, ο κλάδος της Παραγωγής είναι παρών, δίνοντας σταθερό ραντεβού με το υποψήφιο εργατικό δυναμικό. Η παραγωγική βιομηχανία απέχει πολύ από την ξεπερασμένη εικόνα των περασμένων δεκαετιών, κι έχει καταρρίψει μύθους και στερεότυπα: πλέον είναι ένας εργασιακός χώρος που όχι μόνο ακολουθεί αλλά δημιουργεί τις εξελίξεις, προσφέροντας μεγάλη γκάμα επιλογών στους εργαζομένους, εξειδίκευση, προοπτικές, σταθερότητα και ασφάλεια σε όσους και όσες ενδιαφέρονται. Και πλέον φαίνεται αλήθεια αυτό που είπε ο διεθνώς αναγνωρισμένος μάνατζερ Peter Drucker, ότι «Παραγωγή δεν είναι η εφαρμογή των εργαλείων στα υλικά, αλλά της λογικής στη δουλειά». Από εκεί λοιπόν που αρκετοί νόμιζαν ότι η παραγωγή έχει να κάνει με τα εργαλεία, αρχίζουμε να βλέπουμε ότι χωρίς εμάς και τη δύναμη της λογικής, δεν υπάρχει καν Παραγωγή. Και αυτό είναι που κάνει την Παραγωγή τόσο… λογική ως εργασιακή επιλογή.
